Wie krijgt de hond bij een echtscheiding?

Tijdens een echtscheiding moet er van alles verdeeld worden: de woning, de inboedel, financiële afspraken noem het maar op. Maar, wat gebeurt er met de huisdieren na de echtscheiding. Van wie zijn die en met wie gaan die mee?

Honden, en alle andere huisdieren, worden gezien als deel van de gemeenschap van goederen van de echtgenoten. Tijdens een scheiding wordt er altijd gekeken naar een eerlijke verdeling van het vermogen en goederen, zo dus ook de hond. Het is belangrijk dat, ondanks onze emotionele connectie met een hond (of een ander huisdier), de hond wordt gezien als bezitting, en niet als kind.

Wie de hond uiteindelijk krijgt, hangt van verschillende factoren af.

Zoals:

Wie was de voornaamste verzorger van de hond.

Als 1 van de partners duidelijk meer voor de hond zorgde, kan dit een rol spelen bij het toewijzen van de hond aan deze partner.

Wie heeft de kosten van de hond betaald.

Wanneer 1 van de partners alle kosten voor de hond heeft betaald, zal dit meespelen in de overweging om de hond toe te wijzen aan deze partner.

Beschikbaarheid en geschiktheid

Als 1 van de partners 60 uur per week werkt, of bijvoorbeeld in een klein appartementje gaat wonen, terwijl de andere partner een grote tuin heeft en part-time werkt, kan dit van invloed zijn op de beslissing om de hond toe te wijzen aan een van de partners.

Deze uitgangspunten zijn logisch en redelijk, maar het is natuurlijk beter als de partners samen tot een oplossing kunnen komen. Wellicht is er een gezamenlijke (omgangs)regeling met de hond mogelijk. Het kan bijvoorbeeld ook een vorm van stabiliteit zijn voor de kinderen, om de hond met de kinderen mee te laten gaan in de omgangsregeling.

Het kan natuurlijk voorkomen dat de partners er niet uitkomen. Dan kan een rechter uiteindelijk beslissen wie de hond toegewezen krijgt, of dat er een andere regeling getroffen moet worden. Gespecialiseerde advocaten hebben vaker hiermee te maken gehad, zij kunnen dan voor jou de beste oplossing zoeken en zorgen dat de hond zo min mogelijk onder de scheiding lijdt.