Bijdrage in de kosten van de kinderen (kinderalimentatie)

Tot de leeftijd van 21 jaar, zijn ouders verplicht om bij te dragen in de kosten van de kinderen. Tot de leeftijd van 18 jaar noemen we dit een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding, en van 18 tot 21 jaar noemen we het een bijdrage in de kosten van levensonderhoud. Na de 21^ste verjaardag zijn ouders in principe niet meer verplicht om financieel bij te dragen in de kosten die de kinderen maken, tenzij de kinderen door geestelijke of lichamelijke gebreken niet in staat zijn zichzelf te onderhouden. Daarnaast kan het zijn dat de ouders langer bijdragen in de kosten van de kinderen wanneer zij dit hebben afgesproken in het ouderschapsplan of scheidingsconvenant.
Je kan hierbij denken aan de afspraak om de kinderen financieel te helpen zodat zij hun studie af kunnen maken.

Wanneer ben je als ouder verplicht bij te dragen

De net genoemde verplichtingen gelden voor:

– de ouders van een tijdens het huwelijk geboren kind;
– de ouders van een tijdens het geregistreerd partnerschap geboren kind;
– de ouders die het kind hebben geadopteerd;
– de ouder die het kind heeft erkend;
– de ouder van wie het vaderschap (moederschap) gerechtelijk is vastgesteld;
– de stiefouder die met de ‘juridische’ ouder is getrouwd of een geregistreerd partnerschap is aangegaan.

Bij de stiefouder die met de ‘juridische’ ouder is getrouwd of een geregistreerd partnerschap heeft, geldt dit alleen als het kind bij het gezin van de stiefouder hoort. De verplichting om financieel bij te dragen stopt zodra de stiefouder en de wettelijke ouder uit elkaar zouden gaan.

Waarom kinderalimentatie

Waarom wordt dit nu zo nadrukkelijk besproken. Omdat tijdens het huwelijk of samenwonen het levensonderhoud eigenlijk vanzelfsprekend gaat. Een kind wordt dan in gezinsverband opgevoed en verzorgd, dat betekent dat het onder de vleugels van de ouders eigenlijk al automatisch wordt voorzien in zijn behoeften. Pas wanneer de relatie wordt verbroken wordt deze zorg opgesplitst, dan zijn goede afspraken en een goede vergoeding belangrijk. Dit, zodat het kind er niet onder lijdt.

Hoe hoog is de kinderalimentatie

Kinderalimentatie is nooit een vast bedrag, maar altijd gebaseerd op een berekening. De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald aan de hand van twee uitgangspunten: Wat heeft het kind nodig en wat is de draagkracht van de ouders. Wat het kind nodig heeft, ook wel de behoefte van het kind, wordt gebaseerd op het netto besteedbaar gezinsinkomen tijdens de scheiding.

Om de kinderalimentatie te berekenen worden de zogenoemde “Tremanormen” gebruikt. Met deze tabellen wordt op basis van: netto gezinsinkomen, het aantal kinderen en de leeftijd van de kinderen, de behoefte bepaald. Dit is dan het bedrag wat de ouders maandelijks moeten bijdragen in de kosten van de verzorging en opvoeding van de kinderen.

Zodra er bekend is wat de behoefte van de kinderen is, dan wordt er gekeken naar de ‘draagkracht’ van de ouders. Dit wordt berekend door het besteedbaar inkomen te verminderen met de lasten. Van dit bedrag wordt 70% gezien als draagkrachtruimte voor de kinderalimentatie. Dit is dan ook het bedrag wat de ouder maximaal dient bij te dragen aan de opvoeding en verzorging van de kinderen.

Daarna moet er nog gekeken worden hoe de ouders naar evenredigheid van hun draagkracht bijdragen in de kosten van het kind. Ook hiervoor wordt weer een formule gebruikt, waarbij de draagkracht van de ouder gedeeld wordt door de totale draagkracht en dan maal de behoefte van het kind gaat.

Kortingen en kinderbijslag

In bijna elke situatie is er wel een vorm van korting of toeslag te verkrijgen. Zo kan de ouder waar het kind niet het hoofdverblijf heeft, aanspraak doen op de zogenaamde zorgkorting. In veel gevallen weet een gespecialiseerd echtscheidingsadvocaat waar de ouders recht op hebben en waar er mogelijk voordelen te behalen zijn.

Kijk voor de beste echtscheidingsadvocaten bij jou in de buurt in onze zoekmachine!